ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗ

Ανάμεσα στα τεχνικά μαθήματα που διδάσκονταν στις Σχολές Τουριστικών Επαγγελμάτων, πρωτεύουσα θέση κατέχει το μάθημα της Εστιατοριακής Τέχνης. Η εστιατοριακή τέχνη προέκυψε από την εξέλιξη των εγκαταστάσεων στους χώρους εστιάσεως, από τη χρήση σκευών που χρησιμοποιούνται για εστίαση, και από την τάση των ανθρώπων να ικανοποιούν το αίσθημα της πείνας τους, κάτω από ορισμένους κανόνες τεχνικής. Εύκολα έτσι βγαίνει ο ορισμός της εστιατορικής. Εστιατορική είναι η τέχνη κατά την οποία βάσει ορισμένων κανόνων και κατά τρόπο επιδέξιο γίνεται η παράθεση των διαφόρων φαγητών και ποτών, στους πελάτες. Η εστιατορική τέχνη εξελίσσεται καθώς εξελίσσεται ο άνθρωπος, οι χώροι εστιάσεως, οι εγκαταστάσεις, τα σκεύη, τα μέσα και τα αντικείμενα εξυπηρετήσεως. Είναι αυτονόητο ότι εφόσον ο πολιτισμός προχωρεί και πάρα πολλά μέσα αναπτύσσονται και τίθενται σε εφαρμογή στις σύγχρονες ξενοδοχειακές και εστιατοριακές μονάδες, οφείλουμε όλοι να παρακολουθούμε την εξέλιξη και να προσπαθούμε για τον εκσυγχρονισμό, τη βελτίωση και τη χρησιμοποίηση όλων των μέσων που απαιτεί η σημερινή εξελισσόμενη εστιαταρική τέχνη. Οι κλασσικοί τρόποι και οι μέθοδοι παραθέσεως και σέρβις, πρέπει να μεθοδεύονται και να χρησιμοποιούνται αντίστοιχα με τα τεχνικά μέσα και σκεύη που προσφέρονται σήμερα και να συμβαδίζουν με τις απαιτήσεις της σύγχρονης πελατείας και του τρόπου που έρχονται στα ξενοδοχεία. Κάνοντας μια σύντομη ιστορική αναδρομή στους σημαντικότερους σταθμούς της Μαγειρικής Τέχνης, αναφέρουμε ότι ιστορικά ντοκουμέντα βρίσκουμε στην αρχαία Κίνα, όπου βάση της διατροφής τους υπήρξε το λίπος. Στις αρχές του 1500, στη Γαλλία, έτρωγαν κοκκινιστό κρέας (Roti-Ros-to), χωρίς μαχαίρια, πηρούνια ή κουτάλια. Το 1533 έγινε στη Γαλλία η πρώτη γαστρονομική επανάσταση. Ακριβώς τότε, η Katerine di Medici έγινε βασίλισσα της Γαλλίας κα πήρε από τη Φλωρεντία 16 από τους πιο καλούς μαγείρους, που χρησιμοποιούσαν στην τέχνη τους χορταρικά, λαχανικά και μπαχαρικά. Καθιέρωσε το στρώσιμο του τραπεζιού και έλαβε υπόψη