ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΓΡΑΦΗ Η ΜΕΤΟΥΣΙΩΣΗ ΣΤΟΝ ΦΡΟΥΝΤ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΑΚΑΝ

Η θεμελιώδης έννοια στην ψυχανάλυση για την ερμηνεία της τέχνης είναι η μετουσίωση. Η μετουσίωση, με βάση τη θεωρία των ενορμήσεων του Φρόυντ, συνδέεται με τη διοχέτευση της σεξουαλικότητας, μέσω της καλλιτεχνικής δημιουργίας, σε έναν κοινωνικά αναγνωρισμένο σκοπό. Είναι δυνατή όμως η ανάγνωση του ασυνειδήτου στο έργο τέχνης και ιδιαίτερα στο λογοτεχνικό κείμενο; Στο ψυχαναλυτικό βλέμμα διαγράφεται μια τομή αναφορικά με την ερμηνεία της τέχνης. Η τομή αυτή συνίσταται στη μετάβαση από τις φροϋδικές καταβολές και την ανίχνευση της παθολογίας στο έργο τέχνης, όπου η μετουσίωση θεωρείται ο καθρέφτης που δύναται να αντανακλά και την παθολογία του δημιουργού, στη λακανική θεώρηση περί αποπαθολογικοποίησης του έργου τέχνης, καθώς η τέχνη δεν εκλαμβάνεται ως μόρφωμα του ασυνειδήτου αλλά ως ex nihilo δημιουργία