ΤΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟ ΜΟΝΑΧΟ ΑΠΟ ΧΟΛΗΣΤΕΡΙΝΗ

Όλες οι επιστροφές έχουν πόνο, γιατί είναι καταναγκαστικές και ηνίοχός τους είναι η µνήµη. Περισσότερο όµως είναι επικίνδυνες, γιατί σ’ αυτές συγκρούονται οι δύο διαστάσεις του χρόνου, το παρελθόν και το παρόν, και κινδυνεύει η τρίτη, το µέλλον. Στη δική του περίπτωση η επιστροφή ήταν αδιανόητη. Πίστευε πως είχε διαγράψει κάθε ψήγµα µνήµης από το µυαλό του. Μα φευ! Ό,τι ζήσαµε είναι πάντα παρόν και δεν ξεριζώνεται. Σαν έτοιµος από καιρό, σαν θαρραλέος, αποφάσισε να µπει στη σκουληκότρυπα του σύµπαντός του και να αντιµετωπίσει τους Κύκλωπες της ζωής του. Κάπου στην ιταλική πραγµατικότητα και πιο συγκεκριµένα στη Φλωρεντία, ο καθηγητής Φιλοσοφίας, Λεόντιος Δηµητριάδης ταράζεται, όταν µια µέρα λαµβάνει ένα γράµµα από κάποιο άγνωστο χέρι, που προέρχεται από την πρότερη ζωή του στην Ελλάδα. Το παρελθόν που τόσο κόπο κατέβαλε ο λόγιος καθηγητής για να ξορκίσει, εµφανίζεται, από το πουθενά, για να τον γραπώσει και να διαλύσει συθέµελα τη νέα του ζωή. Ο καθηγητής επιστρέφει στην πατρίδα του για να ανακαλύψει εκ νέου όλα όσα άφησε πίσω του και πάνω από όλα να βρει µια δεύτερη ευκαιρία στην ζωή και τον έρωτα.