ΣΟΡΑ ΚΑΤΕ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

Ακούστε παρακαλώ, πώς η Σόρα Κάτε βίωνε τη διαδρομή του χρόνου από την αρχή της Ινδίκτου μέχρι το τέλος του Ενιαυτού που συνέπιπτε με το πανηγύρι του Αφέντη του Αϊ Γιάννη. Κάτι σαν κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη... Η Σόρα Κάτε, που το όνομα της προέκυψε από το ενετικό Σιόρα, είναι μια πανύψηλη γιαγιά, με υπέροχα μεγάλα μάτια, που μιλάει με στίχους του Βαλαωρίτη, καπνίζει και φορά πάντα μαύρα ρούχα, δείγμα πένθους για τα δύο χαμένα της αγόρια.... Τόπος της η Λευκάδα. Βασίλειο της το ξωκκλήσι του Αϊ-Γιάννη, του «Αφέντη» όπως τον αποκαλεί η ίδια, ένας τόπος που η παράδοση θέλησε τον Απόστολο Παύλο να στάθηκε εκεί λίγο για να ξαποστάσει. Στο καταφύγιο αυτό η Σόρα Κάτε ψήνει καφέ στη χόβολη για τους περαστικούς, τρατάρει με γλυκό του κουταλιού τους προσκυνητάδες και ακούει άνδρες και γυναίκες να αποθέτουν τον πόνο ή τη χαρά τους στα πόδια του Αγίου... Μέσα από τα μάτια της αγαπημένης της εγγονής, θα ξεναγηθούμε στην ομορφιά του κόσμου της Σόρα Κάτε. Ενός κόσμου όπου βασιλεύει η στωικότητα, η γαλήνη, ο καθαρός νους και η δύναμη της ελπίδας. Η συγγραφέας ανασύρει μέσα από το χρονοντούλαπο των παιδικών της αναμνήσεων όλα τα βιώματα και τις αισθήσεις απ τα χρόνια δίπλα στη γιαγιά της: μοσχοβολιστά τηγανόψωμα με πεκιμέζι, λουκουμάδες και φραγκόσυκα, το πανηγύρι του Αϊ Γιάννη του Αντζούση, το αυγουστιάτικο φεγγάρι, το λιτρουβειό, ο τρύγος, τα στέφανα του Μάη... Αναμνήσεις και εικόνες από ένα εξιδανικευμένο παρελθόν που ξετυλίγονται σαν κουβάρι στις σελίδες αυτού του βιβλίου. Η πιο ιδιαίτερη σχέση της ζωής μας, η σχέση του εγγονιού με τον παππού ή τη γιαγιά, δοσμένη με τα πιο γλαφυρά χρώματα, φορτωμένη με τα πιο μεθυστικά αρώματα, κεντημένη με τη νοσταλγική ματιά μιας γυναίκας που αναζητεί τη χαμένη αθωότητα. Οι συμβουλές και οι νουθεσίες, τα χάδια και, οι ιδιοτροπίες της γιαγιάς Σόρα Κάτε θα σας ταξιδέψουν σ έναν κόσμο που η μυρωδιά από πάστρα και ασβέστη, μούστο, βρεγμένο χώμα και αγριολούλουδα αποκτά μια διάσταση μαγική, παραπέμποντας μας σε έναν επί