ΤΕΧΝΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

Στη μελέτη αυτή εξετάζεται η σημασία των επιγραφών σε κούρους και κόρες της Αρχαϊκής περιόδου και πώς οι επιγραφές αυτές σχετίζονται με την αισθητική εξέλιξη της ελληνικής μνημειακής περίοπτης γλυπτικής. Οι επιγραφές άρχισαν να εμφανίζονται στις επιφάνειες των πρώιμων περίοπτων γλυπτών που προέρχονταν από τη Σάμο και τη Νάξο, όπως προκύπτει από τα παραδείγματα της Κόρης της Νικάνδρης, του Κούρου του Σομβρωτίδα, του συντάγματος του Χηραμύη και του συντάγματος του Γενέλεω. Από την άλλη πλευρά, στους αττικούς κούρους και κόρες των επόμενων χρόνων, οι επιγραφές χαράζονταν στις βάσεις των αγαλμάτων, όπως φαίνεται από την κόρη Φρασίκλεια και τη βάση του Ευθυκαρτίδη. Αυτή η αλλαγή αντικατοπτρίζει την αποστροφή των γλυπτών για την οπτική παρεμβολή που προκαλείται από το αλφάβητο πάνω στο γλυπτό.