100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΕΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2022 (ΣΜΥΡΝΗ)

Τι να πρωτογράψει και τι να πρωτοπεί κανείς, πόσα δάκρυα να χύσει για τις χαμένες πατρίδες του Ελληνισμού. Τα παράλια της Μικράς Ασίας μαζί με τον Πόντο υπήρξαν κοιτίδες του Ελληνισμού από τον 9ο αιώνα π.Χ. και σχεδόν όλη η ενδοχώρα κατοικήθηκε από Έλληνες ήδη από τον 2ο αιώνα π.Χ. Μετά την πτώση του Βυζαντίου και την Άλωση της Πόλης όλες οι ελληνικές κοινότητες της Μικράς Ασίας και του Πόντου περιήλθαν στην κυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Όλη αυτή την περίοδο, οι ελληνικοί πληθυσμοί, παρά τις δύσκολες συνθήκες που βίωσαν, διατήρησαν τη θρησκευτική και την κοινοτική τους οντότητα έως το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1914 τα ελληνικά σχολεία της Μικράς Ασίας, του Πόντου, της Ανατολικής Θράκης και της Κωνσταντινούπολης ήταν 2.500 ενώ, στις περιοχές αυτές, ο ελληνικός πληθυσμός υπερέβαινε τα 2,5 εκατομμύρια ανθρώπους. Σύμφωνα με τις οθωμανικές στατιστικές ο ελληνικός πληθυσμός συνέβαλε στην οικονομία της χώρας σε ποσοστό 60% σε κεφάλαιο αλλά και σε εργατικό δυναμικό.Κατά την περίοδο μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-1913), διαδοχικές κυβερνήσεις των Νεότουρκων αποφάσισαν να «επιλύσουν δυναμικά το πρόβλημα των εθνοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας»,