ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΕΜΟΥΣ

Προσπάθησα, μαζί με άλλους, να συμβάλω στο να αλλάξουν τα πράγματα στη χώρα μας. Αγωνίστηκα για τον ευρωπαϊκό της προσανατολισμό και τη συμμετοχή σε μια οικονομική και νομισματική ένωση που θα συνέβαλε στον εκσυγχρονισμό και στην ανάπτυξη. Η ένταξη στην Ευρωζώνη το 2000 αποτέλεσε την κορύφωση αυτής της προσπάθειας. Αγωνίστηκα για την ισχυρο­ποίηση της οικονομίας ώστε να μπορέσει να προσφέρει περισσό­τερη κοινωνική ευημερία. Αγωνίστηκα για την ανασυγκρότηση της θεσμικής υποδομής του κράτους προωθώντας μεταρρυθμίσεις. Το Απέναντι στους Ανέμους συνοψίζει μια στάση ζωής. Συνδέει νοερά τους σταθμούς ενός αγώνα που δεν εγκατέλειψα. Πολλές και ισχυρές δυνάμεις είχαν συμφέρον να παραμείνει η κατάσταση όπως ήταν, χωρίς να αλλάξει τίποτα. Οι επιθέσεις που δέχτηκα ήταν ιδιαίτερα έντονες. Επέμεινα στις επιλογές μου και συ­γκρούστηκα. Όμως, η επιτυχία του ευρώ και οι ισχυρές επιδόσεις της οικονομίας δεν συγχωρήθηκαν. Οι αντίπαλες δυνάμεις έκαναν ό,τι μπορούσαν για να διαβάλουν την ένταξη και στη συνέχεια να την υπονομεύσουν. Ένα αδίστακτο πολιτικο-δικαστικό κατεστημέ­νο συνωμότησε εναντίον μου για να με φυλακίσει χωρίς δίκη. Κατέ­βαλα προσωπικά βαρύ τίμημα, ενώ λίγο έλειψε η προσπάθεια να εκτροχιαστεί. Όταν εκδηλώθηκε η παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση, η Ελλάδα κινδύνευσε να αποχωρήσει χρεοκοπημένη από την Ευρωζώνη. Χρειαζόμαστε κυβερνήσεις αποφασισμένες να προχωρήσουν απέναντι στους ανέμους. Όλοι έχουμε ευθύνη για να τις αναδείξου­με και όλοι πρέπει να συμβάλουμε, έστω κατά το ελάχιστο μέρος που μπορεί ο καθένας. Το οφείλουμε στους εαυτούς μας και κυρίως στα παιδιά μας, που θα ζήσουν σε έναν πιο δύσκολο και πιο απαι­τητικό κόσμο από τον δικό μας.