ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΣΤΟΥΔΙΤΟΥ

Φαίνεται ότι η, κατά τον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς, παναίρεσις του Οικουμενισμού, καλά κρατεί και απλώνεται και διαδίδεται όπως κάθε λοιμική επιδημία. Και έχει επινοηθή μία νέα ορολογία, κάτω από την οποία ανδρώνεται ανενόχλητη η πλάνη, όπως νεωτερικότητα, μετανεωτερικότητα, ανεκτικότητα, ετερότητα, εκσυγχρονισμός, προοδευτικότητα, κ.ά.π. Και επίσης διακρίνεται μία τάσις, μία σχεδόν μανία, να ξεφύγουμε από τα παλαιά και να δώσουμε νέες ερμηνείες παραμερίζοντας την πατερική παράδοσι. Διότι όχι μόνον οι Πατέρες μπορεί να έκαναν λάθη, αλλά και στην αγία Γραφή δεν φαίνεται να έχουν την ίδια αξιοπιστία τα λόγια του Παύλου με τα λόγια του Κυρίου. Δημιουργείται έτσι ένα κλίμα χαλαρό, για να χωρέσουν όλες οι αιρετικές διδασκαλίες σε μία ενότητα, ίσως και σε μία εκκλησία, όχι της πίστεως αλλά της ανοχής, έτσι όπως χωράνε σε μία φωτογραφία εκπρόσωποι ορθοδόξων, καθολικών, παντοίων προτεσταντικών αποχρώσεων, μονοφυσιτών, κοπτών, μωαμεθανών, περιβαλλοντικών ομάδων, κτλ. Στην ίδια προσπάθεια τοποθετείται και η ιδέα ενότητας των μονοθεϊστικών θρησκειών, λες και μπορεί να βρεθή ποτέ κοινό πιστεύω μεταξύ Ιουδαίων, Χριστιανών και Μωαμεθανών. [...]