GRAFFITI PALACE

Ένα οδοιπορικό σε µια πόλη µεταµορφωµένη από την έκρηξη των κατοίκων της στις λαθραίες και αθέατες κοινότητες που αποτελούσαν τη ραχοκοκαλιά του Λος Άντζελες τη δεκαετία του 1960 Αύγουστος 1965. Το Λος Άντζελες βράζει. Ο Αµέρικο Μονκ, ένας ιδιότυπος καταγραφέας των γκράφιτι της πόλης, προσπαθεί εναγωνίως να επιστρέψει σπίτι, στην αυτοσχέδια κοινότητά του που ζει σ’ έναν λαβύρινθο από κοντέινερ στο λιµάνι, όπου τον περιµένει ως άλλη Πηνελόπη η έγκυος φιλενάδα του. Όµως αυτό συµβαίνει ακριβώς όταν ξεσπούν οι Ταραχές στο Γουότς, και παρότι η ιδιότητα του µελετητή των τοίχων τού επιτρέπει τη διέλευση από τις επικράτειες της εκάστοτε συµµορίας, ο δρόµος του προς το σπίτι δεν θα είναι εύκολος... Το βιβλίο του πρωτοεµφανιζόµενου στη λογοτεχνία A.G. Lombardo έχει τις ρίζες του στην οµηρική Οδύσσεια και τον Οδυσσέα του Τζόις, στα εµβληµατικά γκράφιτι και τις ταγκιές (υπογραφές των γκραφιτάδων) που δεσπόζουν στην πόλη του Λος Άντζελες και πρωτοεµφανίζονται στα τέλη του 19ου αιώνα -αποτελώντας διακριτή γλώσσα επικοινωνίας των συµµοριών, των αποσυνάγωγων και των πενήτων-, καθώς και στις φυλετικές κοινωνικές ταραχές που διήρκεσαν έξι ολόκληρα µερόνυχτα, συντάραξαν και αιµατοκύλισαν το υποβαθµισµένο Γουότς τη δεκαετία του ’60. Είναι ένα µυθιστόρηµα που εξελίσσεται µέσα σε µια διαρκή εναλλαγή φωτός και σκοταδιού, λευκού και µαύρου, οι φωτεινές επιγραφές, οι φάροι των περιπολικών, των ασθενοφόρων, των οχηµάτων της πυροσβεστικής αναβοσβήνουν, οι διάτρητοι από σφαίρες φανοστάτες άλλοτε λειτουργούν κι άλλοτε όχι, οι βόµβες µολότοφ εκρήγνυνται µε µια στιγµιαία λάµψη, το ηλιοβασίλεµα λαµπυρίζει αιµάτινο λίγο πριν χαθεί στον µακρινό ορίζοντα, ο καπνός καλύπτει το φως και το σκοτάδι, οι φλόγες µαίνονται, οι µαύροι ξεσηκώνονται ενάντια στους λευκούς και οι λευκοί βιαιοπραγούν κατά των µαύρων, οι τυφλοί βλέπουν και αυτοί που βλέπουν έχουν τυφλωθεί, όλοι και όλα εκπέµπουν ένα επιτακτικό σήµα κινδύνου, ακόµα και ο χρόνος στο γκέτο ισορροπεί σ’ ένα µεταίχµιο, τα δευτερόλεπτα, οι ώρες