?ΛΟΦΥΡΣΙΣ: ? ΘΕΛΞΙΠΙΚΡΟΣ ?ΡΩΣ Τ?Ν ΚΕΚΟΙΜΗΜΕΝΩΝ ΠΟΝΩΝ

Πίσω ?πό τά προσωπε?α τ?ς ?λοφύρσεως κρύβεται ? Διόνυσος, ?γριος κι ?γαπητικός συνάμα, ?γούμενος κι ?κλυτος κι α?τή ?κριβ?ς ε?ναι ? ο?σιαστική α?τία το? ?δεοτυπικο? χαρακτ?ρα τ?ν ?νδοξων τραγικ?ν μορφ?ν. Μές στήν φιλόξενη Σιωπή το? πένθους ?νοικο?ν ?κήδευτες Ζωές, τιμωρίες τ?ν ?νίερων ?ργων καί, προπάντων, τό δεινόν πο?ναι ?πέροχο μά καί τρομαχτικό. ?ν τούτοις, τό δεινόν ε?ναι ? ?μορφιά, ? τρόμος πού δύναται ν’ ?ντέξει ? τραγικός ?ρωας, καθώς ? Ζωή καθίσταται σπουδαία μόνον ?ταν συμμετέχει στόν Θεϊκό Νο?. ?με?ς ο? ?νθρωποι ?ργο?με, μά ? Σκηνή ε?ναι ? τραγικός νυμφώνας. ? τόπος ? ?μείλικτος τ?ς α?φνίδιας διαδοχ?ς τ?ν Πραγμάτων, το? ?χρονου καί το? Νόμου τ?ς ε?μαρμένης, μέσα ?π’ τά ?πο?α τό Σύμπαν ?κπορθε? την ε?ταξία. Τό πένθος, μία κλίμακα δίχως τέλος, ε?ναι ? ?γρια ?δονή μι?ς ?θέατης, καταστροφικ?ς α?τοσυνειδησίας, ? γλ?σσα το? Ο?ρανο?, γιά ?το?το, μές στίς ?ερές περιωδυνίες Των, ? ?κάβη, ? Προμηθεύς, ? Α?ας, ? ?ρέστης –μέ τόν Διόνυσο νά Τούς ?ρμηνεύει μά καί νά Τούς ?μπαίζει στό Θεολογε?ο– ε?ναι συνάμα Σωματικοί καί ?γιοι. ? ?λολυγμός το? Homo ludens ε?ναι ?νας σαρκασμός στην ?παρξη, τό ?ντιφάρμακο στήν ?κινησία τ?ς Μνήμης, το ?γιο ?ποτύπωμα τ?ς α?τομεμψίας, ?ρα καί τ?ς σοφίας, ?ρετές μι?ς πολύτροπης, πολύφερνης Νοήσεως… Τό πένθος ε?ναι ? ?μείλικτη ?νάκλησις, ? ?ντρομη, διαβρωτική ?δονή, ? παράτολμη, δοξαστική κατάδυση στόν ?δη, ? ?ξόριστος πόθος τ?ς ?γγύτητας πρός τήν τελείωση, ? ?άλεμος το? ?μμελο?ς ?ξάρχοντος, ? ?σχατος δρόμος προς τό λοξό, ?ρχέγονο, ?γέλαστο Φ?ς…