ΜΑΝΑ ΔΕ ΣΕ ΣΥΓΧΩΡΩ

Τα βράδια που μοιράζομαι το σώμα μου δεν νιώθω καμιά ντροπή. Δεν νιώθω σαν μια από τις γυναίκες του δρόμου. Ό,τι κάνω το κάνω μόνο για τη δική μου ευχαρίστηση. Αν με ρωτήσεις πόσο πόρνη μπορεί να νιώθω, πίσω από το γλυκό και τρυφερό πρόσωπό μου, θα σου απαντούσα αρκετά. Ποια ένοχα μυστικά του παρελθόντος μπορεί να κρύβονται σε ένα σκοτεινό υπόγειο μέσα σε κούτες που χρόνια τώρα κραυγάζουν για δικαίωση; Πόσο δυνατός μπορείς να είσαι όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με αλήθειες που ποτέ δεν φανταζόσουν; Πόσο πολύ πιστεύεις στον Θεό για να δώσεις συγχώρηση; Και πόσο εύκολα μπορείς να αντιμετωπίσεις τη Μοίρα όταν αντιλαμβάνεσαι πως εκείνη παίζει το δικό της παιχνίδι μόνο και μόνο για να σε ξεγελάσει;