ΜΥΚΗΝΑΙΚΑ ΣΦΡΑΓΙΣΤΙΚΑ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΑ ΑΠΟ ΠΟΛΥΤΙΜΑ ΜΕΤΑΛΛΑ ΜΕ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

Οι σφραγίδες εμφανίζονται για πρώτη φορά στη Μεσοποταμία στα μέσα της 4ης χιλιετίας π.Χ., ενώ προς το τέλος της ίδιας χιλιετίας κάνουν την εμφάνιση τους στην Αίγυπτο καί στη Συρία, απ όπου και έγιναν γνωστές στην Κρήτη. Οί πρώτες μινωικές σφραγίδες χρονολογούνται στην ΠΜ II περίοδο, γύρω στο 2500 π.Χ., και εξελίσσονται γρήγορα παρουσιάζοντας μεγάλη ποικιλία σχημάτων και εικονιστικών παραστάσεων. Σέ μια εποχή όπου κλειδαριές καί λουκέτα δεν υπήρχαν, οι σφραγίδες ήταν το μέσον για να κατοχυρώνεται καί να ελέγχεται ή περιουσία. Ήταν αδύνατον να σπάσει κανείς καί να αντικαταστήσει το πήλινο σφράγισμα ενός δοχείου ή της ταινίας πού σφάλιζε κάποια κασέλα ή κάποια πόρτα, χωρίς να γίνει αντιληπτός, αν δεν είχε τη σφραγίδα. Έτσι, ή παράσταση πού κοσμεί τη σφραγίδα καί δηλώνει τον ιδιοκτήτη της λειτουργεί σαν προφυλακτικό καί συγχρόνως αποτροπαϊκό σύμβολο. Πράγματι, ή έννοια της σφραγίδας προέρχεται από την έννοια της προφύλαξης, του φυλαχτού, του talisman. Μικρή όμως απόσταση χωρίζει τον αποτροπαϊκό από τον μαγικό χαρακτήρα. Το υλικό της σφραγίδας ή η παράσταση πού φέρει αποκτούν μαγικές δυνάμεις πού δίνουν μαγική προστασία στα σφραγισμένα αγαθά.