ΟΙ ΜΠΟΥΡΛΟΤΙΕΡΗΔΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΛΕΥΚΑΔΙΤΙΚΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

«Βρέθηκα σε μια γενιά παιδιών που πρόλαβε το παιχνίδι στα πετρόχτιστα σοκάκια του χωριού, στην πλατεία και σε χωράφια που τα μετατρέπαμε σε γήπεδα και γευτήκαμε τη γλύκα της «μακρινής μπαλιάς» αλλά και τα ματσάκια με είκοσι παίκτες η κάθε ομάδα. Για τις αμέσως επόμενες γενιές παιχνίδι ονομάστηκαν οι κονσόλες και ό,τι συνδέεται στην πρίζα ή έχει μπαταρίες. Εμπορικά κέντρα, παιδότοποι-κλουβιά, γηπεδάκια «5 επί 5» και εξατομίκευση. Οι παιδικές αγέλες εξαφανίστηκαν. Αυτά τα δωδεκάχρονα (συν-πλην) που γυρνούσαν στις γειτονιές και στα χωριά και ήταν μια διάχυτη κινητή σκανδαλιά χάθηκαν όπως οι τυραννόσαυροι και τα δεινοσαυράκια.