...ΟΨΕ …ΟΣΗΜΕΡΟΝ …ΟΠΟΥΡΝΑ;…

«Τριάντα χρόνια κατάθεσης ψυχής σε έμμετρο γραπτό λόγο, από 17-8-1991 έως 28-10-2021 και έπεται συνέχεια… Η διαρκής μου και αδιάλειπτη μελέτη της Ποντιακής διαλέκτου, μου επιβεβαιώνει το μέγεθος της αγνοίας μου και βελτιώνει την περαιτέρω εξέλιξη του γλωσσικού μου πεδίου. Το αποτέλεσμα, ιδού και στην κρίση σας. Ομολογώ ότι έχω γοητευτεί εντοπίζοντας τις αδιανόητες δυνατότητες έκφρασης που παρέχει η Ιωνική διάλεκτός μας, με αποτέλεσμα να έχω ταυτιστεί αβίαστα, ως εκφραστής της, με την διαιώνισή της. Θεωρώ ότι αυτή είναι η κύρια αποστολή των Πολιτιστικών μας φορέων, η γλώσσα (καλατζία ’μουν), όλα τα άλλα την πλαισιώνουν και αναδεικνύονται μέσω αυτής. Εμπνεόμενος από το ΧΘΕΣ των παραδόσεων του Ποντιακού Ελληνισμού, με 2.800 περίπου χρόνια στις Κολχίδες, οδηγήθηκα σταδιακά να αγγίξω θεματολογικά το ΣΗΜΕΡΑ, μήπως και έτσι αντιληφθώ το ΑΥΡΙΟ του Γένους μας. Δύσκολο εγχείρημα. Υπάρχουμε όμως ως Έλληνες για τα δύσκολα και ξεχωριστά, Ανθρώπινα και Δημοκρατικά. Με όλα αυτά που συμβαίνουν και θα συμβούν σε παγκόσμιο επίπεδο, με ταχύτητες και εναλλαγές καταστάσεων ασύλληπτες, έχω την αίσθηση-πεποίθηση ότι η Πολιτική μας κληρονομιά είναι ο πυλώνας και ο φάρος που μας «δείχνει» ιστορικά την διέξοδο στα φαινομενικά αδιέξοδά μας. Αρκεί να μελετούμε και να γνωρίζουμε την ιστορική μας διαδρομή –η ιστορία επαναλαμβάνεται– και να εντοπίσουμε τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της φυλής. Ακολούθως, αξιοποιώντας τα πρώτα και βελτιώνοντας τα δεύτερα –χωρίς να αλλοιώνουμε τις διαχρονικές μας αξίες– ε ναι, ο Ελληνισμός θα έχει παρόν και μέλλον, επιτρέψτε μου την «υπερβολή», όσο θα υπάρχει η γη. Στην παρακαταθήκη των προγόνων μας καλούμεθα να στηριχθούμε για να εξελιχθούμε και να παραδώσουμε την σκυτάλη μας στις επερχόμενες γενιές, αυτό είναι το χρέος και η αποστολή μας. Όπλο μας το ΕΜΕΙΣ (μούστα) των Ελλήνων απανταχού της γης καθ’ ότι εμπεριέχει το εγώ του καθενός μας. Συμπερασματικά, αισιοδοξώ και όχι αδικαιολόγητα, γιατί πιστεύω ότι είμαστε ευλογημένος Λαός και υπό την Σκέπην του Θ